CYKL PRAC UKAZUJE DYCHOTOMIĘ WSPÓŁCZESNEGO KANONU PIĘKNA: POŻĄDANIE IDEAŁU ORAZ NIEMOŻLIWOŚĆ JEGO OSIĄGNIĘCIA. PRZEDMIOTY UŻYWANE NA CO DZIEŃ PRZEZ KOBIETY W OBRZĘDACH INTYMNYCH STAJĄ SIĘ NARZĘDZIAMI MĘKI. POSIADAJĄ DUALISTYCZNY ELEMENT ZNACZENIOWY. Z JEDNEJ STRONY WSKAZUJĄ NA OPRESYJNY ASPEKT STANDARDÓW PIĘKNA, Z DRUGIEJ STAJĄ SIĘ BRONIĄ UMOŻLIWIAJĄCĄ EMANCYPACJĘ. INTYMNOŚĆ ZOSTAJE ODARTA Z TAJEMNICZOŚCI, STAJĄC SIĘ CZYMŚ NAMACALNYM – SZEROKO ROZUMIANĄ WALKĄ Z SAMĄ SOBĄ, BARIERAMI EKONOMICZNYMI ORAZ SPOŁECZNYMI OCZEKIWANIAMI. W SKŁAD CYKLU WCHODZI 131 RYSUNKÓW ORAZ ANIMACJA.